การแสดงภาคเหนือ เพลง ฟ้อนม่านมุ้ยเชียงตา
เป็นการฟ้อนอีกแบบหนึ่ง “ฟ้อนม่านมุ้ยเชียงตา” มีทั้งฟ้อนมือเปล่าและฟ้อนโดยถือแพรยาวคนละฝืน การฟ้อนแบบนี้ไม่ทราบว่าเป็นของไทยหรือของพม่า เพราะตามสายตาของคนไทยก็ว่าเป็นของพม่า จึงเรียกว่า “ฟ้อน” (ฟ้อนม่าน) แต่ตามสายตาของพม่าก็ว่าควรจะเป็นของไทย เพราะเคยทราบว่าพม่าเรียกว่าฟ้อนแบบนี้ว่า “โยเดีย” คือ อยุธยา (โยเดียหมายถึงกลุ่มชาวไทยที่ถูกกวาดต้อนไปคราวกรุงศรีอยุธยาเสียแก่พม่า เมื่อ พ.ศ.2310 และคนไทยกลุ่มนี้ยังคงรักษาขนบธรรมเนียมไทยไว้ และยังคงแพร่หลายอยู่ในพม่าตราบเท่าทุกวันนี้) ถ้าพิจารณากันในด้านศิลปะตามทัศนะของไทยจะเห็นได้ว่า ท่ารำเป็นแบบพม่าปนไทยเหนือ แต่มีแบบไทยภาคกลางปนเล็กน้อย
เพลงดนตรีมีสำเนียงของไทยภาคกลาง ภาคเหนือ และพม่าบ้างเล็กน้อย แต่เครื่องประกอบจังหวะประเภทเครื่องหนัง มีทั้งของไทยภาคกลางและพม่าปนกัน จึงทำให้เสียงกระเดียดไปเป็นเพลงพม่า ส่วนเนื้อร้องนั้นเข้าใจว่าเป็นภาษาพม่า แต่เมื่อเอาคำเหล่านี้ไปร้องให้พม่าฟังพม่าก็ฟังไม่ออก นอกจากจะฟังคล้ายกระแสเสียงพม่า มีผู้เคยไปฟังเพลงนี้ในพม่า ซึ่งพม่าผู้บรรเลงบอกว่าเป็นของโยเดีย ดังนั้นเพลงฟ้อนม่านมุ้ยเชียงตา ควรถือว่าเป็นฟ้อนสัมพันธ์ระหว่างวัฒนธรรมของพม่าและไทย
การแต่งกาย
การแต่งกายแบบพม่า นุ่งซิ่นกรอมเท้า ใส่เสื้อเอวสั้นแขนยาวถึงข้อมือ มีลวดอ่อนงอนขึ้นไปจากเอวเล็กน้อย มีแพรห่มสีต่างๆ คล้องคอทิ้งชายยาวลงมาถึงเข่า เกล้าผมสูงกลางศีรษะ ปล่อยชายผมลงมาทางบ่าข้างซ้าย ติดดอกไม้สด มีพวงมาลัยและอุบะยาวลงมาทับชายผม
โอกาสที่แสดง
แสดงในโอกาสเบ็ดเตล็ด เช่น งานมงคลหรือสลับฉากการแสดงรายใหญ่ๆ
.jpg)
